Traducciones de „welstandseis“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ver·stands·kies <verstands|kiezen> [vərstɑntskis] SUST. f

verstandskies

Weisheitszahn m

wel·stand [wɛlstɑnt] SUST. m geen pl.

1. welstand:

welstand

Wohlergehen nt

welstand (goede gezondheid)

Wohlbefinden nt

2. welstand (toestand van welgesteldheid):

welstand

Wohlstand m

welstand

Wohlhabenheit f

leven in welstand

in [o. im] Wohlstand leben

me·de·stand·ster SUST. f

medestandster forma femenina de medestander

Véase también: medestander

me·de·stan·der <medestander|s> [medəstɑndər] SUST. m

medestander

Mitkämpfer m

wel·spre·kend·heid [wɛlsprekənthɛɪt] SUST. f geen pl.

1. welsprekendheid (het welsprekend zijn):

welsprekendheid

Redegewandtheit f

welsprekendheid

Beredsamkeit f

2. welsprekendheid ARTE:

welsprekendheid

Redekunst f

3. welsprekendheid form. (leer):

welsprekendheid

Rhetorik f

wel·sla·gen [wɛlslaɣə(n)] SUST. nt geen pl.

welslagen

Gelingen nt

welslagen (achteraf)

Erfolg m

adel·stand [adəlstɑnt] SUST. m geen pl.

adelstand

Adelsstand m

adelstand

Adel m

iem in [o. tot ] de adelstand verheffen

jdn in den Adelsstand erheben

in·lan·dse SUST. f

inlandse forma femenina de inlander

Véase también: inlander

in·lan·der <inlander|s> [ɪnlɑndər] SUST. m

inlander

Eingeborene(r) m

Hol·land·se <Hollandse|n> [hɔlɑn(t)sə] SUST. f

Hollandse forma femenina de Hollander

Véase también: Hollander

Hol·lan·der <Hollander|s> [hɔlɑndər] SUST. m

Hollander

Holländer m

IJs·land·se <IJslandse|n> [ɛɪslɑntsə] SUST. f

IJslandse forma femenina de IJslander

Véase también: IJslander

IJs·lan·der <IJslander|s> [ɛislɑndər] SUST. m

IJslander

Isländer m

Let·land·se <Letlandse|n> [lɛtlɑndsә] SUST. f

Letlandse forma femenina de Letlander

Véase también: Letlander

Let·lan·der <Letlander|s> [lɛtlɑndәr] SUST. m

Letlander

Lette m

Est·land·se <Estlandse|n> [ɛstlɑndsә] SUST. f

Estlandse forma femenina de Estlander

Véase también: Estlander

Est·lan·der <Estlander|s> [ɛstlɑndәr] SUST. m

Estlander

Este m

weer·stands·ver·mo·gen [werstɑntsfərmoɣə(n)] SUST. nt geen pl.

weerstandsvermogen

Widerstandsfähigkeit f