Traducciones de „imperativsatz“ en el diccionario alemán » polaco

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADJ. elev.

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat POL.

mandat m poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADV. elev.

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [form. perf. za‑] czegoś

Relati̱vsatz <‑es, ‑sätze> SUST. m LING.

Relativsatz

zdanie nt względne

Interrogativsatz <‑es, ‑sätze> [ɪntɐroga​ˈtiːfzats] SUST. m LING.

Interrogativsatz

zdanie nt pytające

Ịmperativ <‑s, ‑e> [ˈɪmperatiːf] SUST. m

1. Imperativ LING.:

Imperativ

tryb m rozkazujący

2. Imperativ PHILOS:

Imperativ

imperatyw m

kategorischer Imperativ

imperatyw kategoryczny

impertinent [ɪmpɛrti​ˈnɛnt] ADJ. elev.

impertinent

impertynencki elev.

impertinente Forderung

impertynenckie żądanie nt elev.