Traducciones de „zakonnicy“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

zakonnik (-ica) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [zakoɲɲik] SUST. m (f)

zakonnik (-ica)

Mönch m

zakonnik (-ica)

Ordensbruder m

zakopcić [zakoptɕitɕ]

zakopcić form. perf. od kopcić

Véase también: kopcić

I . kopcić <‑ci; imperf. kopć> [koptɕitɕ] V. intr.

1. kopcić (dymić):

kopcić

rauchen

kopcić

qualmen

2. kopcić < form. perf. na‑> pey. coloq. (palić papierosy):

kopcić

paffen pey. coloq.

kopcić

qualmen pey. coloq.

II . kopcić <‑ci; imperf. kopć> [koptɕitɕ] V. v. refl. (palić się)

kopcić

qualmen

kopcić

rußen

zakotwić [zakotfitɕ]

zakotwić form. perf. od kotwić

Véase también: kotwić

kotwić <kotwi; imperf. ‑ij; form. perf. za‑> [kotvitɕ] V. trans. (przymocowywać elementy budowlane)

kotwić

[ver]ankern

kotwić rusztowanie

das Gerüst verankern

zakochany¹ [zakoxanɨ] ADJ.

zakochany w kimś/czymś

in jdn/etw verliebt [o. verknallt coloq. ]

I . zakorzeniać <‑ia> [zakoʒeɲatɕ], zakorzenić [zakoʒeɲitɕ] form. perf. V. trans.

1. zakorzeniać (wpoić coś komuś):

zakorzeniać

einprägen

zakorzeniać

einschärfen

mieć głęboko zakorzenione zasady moralne

tief verwurzelte moralische Prinzipien [o. Grundsätze] haben

głęboko zakorzeniona nienawiść

tief eingewurzelter Hass m

człowiek zakorzeniony w tradycji

in der Tradition verwurzelter Mensch

2. zakorzeniać (związać kogoś z czymś):

zakorzeniać

verankern

II . zakorzeniać <‑ia> [zakoʒeɲatɕ], zakorzenić [zakoʒeɲitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. zakorzeniać BOT.:

zakorzeniać

sich acus. einwurzeln

zakorzeniać

Wurzeln schlagen

2. zakorzeniać:

zakorzeniać (utrwalać się)

sich acus. verwurzeln

zakorzeniać (zwyczaje, nawyki)

sich acus. einbürgern

zakorzeniać (zwyczaje, nawyki)

sich acus. einwurzeln

zakochanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zakoxaɲe] SUST. nt elev.

zakochanie

Verliebtheit f

pierwsze zakochanie

die erste Verliebtheit