Traducciones de „rodzajnika“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

rodzajnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [rodzajɲik] SUST. m LING.

rodzajnik

Artikel m

rodzajnik określony/nieokreślony

der bestimmte/unbestimmte Artikel

rodzinka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [rodʑinka] SUST. f coloq.

rodzinka dim. od rodzina

rodzinka

[kleine] Familie f

Véase también: rodzina

rodzina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [rodʑina] SUST. f

1. rodzina (bliscy):

rodzina

Familie f

mieć liczną rodzinę

eine vielköpfige Familie haben

ojciec rodziny

Familienvater m

rodzina wielodzietna

kinderreiche Familie

być z dobrej rodziny

aus gutem Hause stammen

głowa rodziny

Familienoberhaupt nt

mieszkać przy rodzinie

bei einer Familie wohnen

na łonie rodziny

im Familienkreis

powiększyła się komuś rodzina

jd hat Nachwuchs bekommen

wejść do rodziny

Familienmitglied werden

zakładać rodzinę

eine Familie gründen

zdarza się w najlepszej rodzinie

kommt in den besten Familien vor

2. rodzina (grupa przedmiotów, zjawisk tego samego typu):

rodzina

Familie f

rodzina języków LING.

Sprachfamilie f

rodzina produktów

Produktfamilie f

rodzina węży morskich BIOL.

Familie der Seeschlangen

rodzina wyrazów LING.

Wortgruppe f

rodzynka [rodzɨnka] SUST. f

rodzynka → rodzynek

Véase también: rodzynek

rodzynek <gen. ‑nka, pl. ‑nki> [rodzɨnek] SUST. m

1. rodzynek (owoc):

rodzynek

Rosine f

2. rodzynek hum., fig. (jeden mężczyzna wśród wielu kobiet):

rodzynek

der Hahn im Korb provb.

urodzajność <gen. ‑ści, sin pl. > [urodzajnoɕtɕ] SUST. f elev.

urodzajność

Ertrag[s]fähigkeit f

urodzajność

Fruchtbarkeit f

rodzajowo [rodzajovo] ADV. elev.

rodzajowo

genrehaft

rodzajowy [rodzajovɨ] ADJ.

rodzajowy

Genre-

scenka rodzajowa

Genreszene f

rodzenie <gen. ‑ia, sin pl. > [rodzeɲe] SUST. nt MED.

rodzenie

Geburt f

rodzenie

Entbindung f

szkoła rodzenia

Geburtsvorbereitungskurs m

rodzynek <gen. ‑nka, pl. ‑nki> [rodzɨnek] SUST. m

1. rodzynek (owoc):

rodzynek

Rosine f

2. rodzynek hum., fig. (jeden mężczyzna wśród wielu kobiet):

rodzynek

der Hahn im Korb provb.

urodzajny [urodzajnɨ] ADJ. elev.

urodzajny gleba

fruchtbar

urodzajny rok

ertragreich

rodzaj <gen. ‑u, pl. ‑e> [rodzaj] SUST. m

1. rodzaj (typ):

rodzaj

Art f

rodzaj

Sorte f

coś w tym rodzaju

etw Derartiges nt [o. von dieser Art]

jedyny w swoim rodzaju

der Einzigartige m [o. Einzige m seiner Art]

rodzaj kosztów EKON

Kostenart f

rodzaj pisma

Schriftart f

rodzaj użytkowania

Nutzungsart f

tego rodzaju

derartig

tego rodzaju

dieser Art

2. rodzaj BIOL.:

rodzaj

Gattung f

rodzaj ludzki

menschliche Gattung

3. rodzaj LING.:

rodzaj

Genus nt

rodzaj

grammatisches Geschlecht nt

4. rodzaj LIT.:

rodzaj literacki

literarische Gattung f

botanika <gen. ‑ki, sin pl. > [botaɲika] SUST. f

botanika

Botanik f