Traducciones de „ontvangstbalie“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ont·vangst <ontvangst|en> [ɔntfɑŋst] SUST. f

1. ontvangst:

ontvangst (het krijgen van iets)

Empfang m

ontvangst (het krijgen van iets)

Entgegennahme f

ontvangst adm.

Erhalt m

ontvangst (het binnenkomen, geld, goederen, post e.d.) adm.

Eingang m

iets in ontvangst nemen

etw in Empfang nehmen

voor ontvangst tekenen

(den Empfang) quittieren

2. ontvangst (het innen van geld):

ontvangst

Einziehung f

ontvangst

Einnahme f

3. ontvangst (het opvangen van signalen):

ontvangst

Empfang m

4. ontvangst (inkomsten):

ontvangst

Einnahmen pl.

ontvangsten en uitgaven

Einnahmen und Ausgaben

5. ontvangst (onthaal):

ontvangst

Empfang m

ontvangst

Aufnahme f

ontvangst

Bewirtung f

6. ontvangst (receptie):

ontvangst

Empfang m

ont·van·gen¹ <ontving, h. ontvangen> [ɔntfɑŋə(n)] V. trans.

1. ontvangen (innen, krijgen):

ontvangen

empfangen

ontvangen

erhalten

ontvangen

bekommen

2. ontvangen (bij zich toelaten):

ontvangen

empfangen

iem ontvangen met open armen

jdn mit offenen Armen empfangen

3. ontvangen (onthalen):

ontvangen

aufnehmen

ontvangen

empfangen

ontvangen

bewirten

zijn boek werd gunstig ontvangen fig.

sein Buch wurde günstig aufgenommen

4. ontvangen (bevrucht worden):

ontvangen

empfangen

ont·van·ger <ontvanger|s> [ɔntfɑŋər] SUST. m

1. ontvanger:

ontvanger (iem die iets krijgt)

Empfänger m

ontvanger (van een cadeau)

Beschenkte(r) m

2. ontvanger (ambtenaar):

de ontvanger van de directe belastingen

≈ der Steuereinnehmer

3. ontvanger RADIO (toestel):

ontvanger

Empfänger m

ontvanger

Empfangsgerät nt

ont·van·ke·lijk <ontvankelijke, ontvankelijker, ontvankelijkst> [ɔntfɑŋkələk] ADJ.

1. ontvankelijk (vatbaar voor indrukken):

ontvankelijk

empfänglich

ontvankelijk

aufgeschlossen

voor nieuwe ideeën ontvankelijk zijn

für neue Ideen aufgeschlossen sein

2. ontvankelijk jur.:

ontvankelijk

zulässig

ontvankelijk

statthaft

niet ontvankelijk

unzulässig

een eis ontvankelijk verklaren

einer Klage +dat. stattgeben

on·troost·baar [ɔntrostbar] ADJ.

ontroostbaar

untröstlich

evan·ge·lie <evange|liën, evangelie|s> [evɑŋɣeli] SUST. nt

evangelie

Evangelium nt

het evangelie van Marcus

das Evangelium des Markus

het evangelie van Marcus

das Markusevangelium

het evangelie verkondigen

das Evangelium verkünden

angst·val·lig <angstvallige, angstvalliger, angstvalligst> [ɑŋstfɑləx] ADJ.

1. angstvallig (angstig):

angstvallig

ängstlich

angstvallig keek hij om

er schaute sich ängstlich um

2. angstvallig (pijnlijk nauwgezet):

angstvallig

peinlich (genau)

hij vermeed angstvallig alle vreemde woorden

er vermied peinlich alle Fremdwörter