Traducciones de „ontgomde“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ont·gon·nen V.

ontgonnen 3. pers. pl. imperf. van ontginnen

Véase también: ontginnen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] V. trans.

1. ontginnen (gronden):

ontginnen

urbar machen

ontginnen

kultivieren

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

abbauen

ontginnen (exploiteren)

ausbeuten

3. ontginnen fig.:

ontginnen

kultivieren

ont·gel·den [ɔntxɛldə(n)] V. alleen inf.

hij heeft het moeten ontgelden

er hat die Rechnung [o. Zeche] bezahlen müssen

ont·heem·de <ontheemde|n> [ɔnthemdə] SUST. m en f

ontheemde

Heimatlose(r) f(m)

ontheemde

Vertriebene(r) f(m)

ontheemde

Heimatvertriebene(r) f(m)

ont·gon V.

ontgon 3. pers. sing. imperf. van ontginnen

Véase también: ontginnen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] V. trans.

1. ontginnen (gronden):

ontginnen

urbar machen

ontginnen

kultivieren

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

abbauen

ontginnen (exploiteren)

ausbeuten

3. ontginnen fig.:

ontginnen

kultivieren

ont·groei·en <ontgroeide, i. ontgroeid> [ɔntxrujə(n)] V. intr.

ontgroeien

entwachsen +dat.

het kind is aan dat soort spelletjes ontgroeid

das Kind ist über solche Spiele hinausgewachsen

die jongens ontgroeien me fig.

die Jungen entwachsen mir

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] V. trans.

1. ontginnen (gronden):

ontginnen

urbar machen

ontginnen

kultivieren

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

abbauen

ontginnen (exploiteren)

ausbeuten

3. ontginnen fig.:

ontginnen

kultivieren

uit·gom·men <gomde uit, h. uitgegomd> [œytxɔmə(n)] V. trans.

uitgommen

ausradieren

uitgommen

wegradieren

ont·vreem·den <ontvreemdde, h. ontvreemd> [ɔntfremdə(n)] V. trans.

ontvreemden

entwenden

ontvreemden

stehlen

ont·goo·che·len <ontgoochelde, h. ontgoocheld> [ɔntxoxələ(n)] V. trans.

ontgoochelen

enttäuschen

ontgoochelen (sterker)

desillusionieren

ont·glip·pen <ontglipte, i. ontglipt> [ɔntxlɪpə(n)] V. intr.

1. ontglippen coloq.:

ontglippen (ontsnappen)

entschlüpfen

ontglippen (van woorden, klanken)

entfahren

ontglippen (van opmerkingen)

herausrutschen

de bal ontglipte hem

der Ball entschlüpfte ihm

dat woord is me gewoon ontglipt

das Wort ist mir einfach so herausgerutscht

2. ontglippen (ontgaan, verloren gaan voor):

ontglippen

entschlüpfen

ontglippen

entwischen coloq.

ont·gaan <ontging, i. ontgaan> [ɔntxan] V. intr.

1. ontgaan (verloren gaan):

ontgaan

entgehen

zich een goede gelegenheid niet laten ontgaan

sich dat. eine gute Gelegenheit nicht entgehen lassen

dat voordeeltje is hem ontgaan

dieser Vorteil ist ihm entgangen

2. ontgaan:

ontgaan (aan het oor, oog ontsnappen)

entgehen

ontgaan (aan het oor)

überhören

ontgaan (aan het oog)

übersehen

wat hij net zei, is mij ontgaan

was er gerade sagte, ist mir entgangen

3. ontgaan (niet duidelijk zijn):

ontgaan

entgehen

de betekenis van dat woord ontgaat ons

die Bedeutung dieses Wortes entgeht uns

ont·aard [ɔntart] ADJ. (bedorven)

ontaard

entartet

ont·doen¹ <ontdeed, h. ontdaan> [ɔndun] V. trans. (vrijmaken)

ontdoen

befreien von +dat.

ont·hand [ɔnthɑnt] ADJ. pred.

onthand

in Verlegenheit

ont·look V.

ontlook 3. pers. sing. imperf. van ontluiken

Véase también: ontluiken

ont·lui·ken <ontlook, i. ontloken> [ɔntlœykə(n)] V. intr. ook fig.

ontluiken

aufblühen

ontluiken

sich entfalten

een ontluikend talent

ein aufblühendes Talent

on·trouw¹ [ɔntrɑu] SUST. f geen pl.

ontrouw

Untreue f

ontrouw

Treulosigkeit f