neerlandés » alemán

on·trouw1 [ɔntrɑu] SUST. f geen pl.

ontrouw
ontrouw

on·trouw2 <ontrouwe, ontrouwer, ontrouwst> [ɔntrɑu] ADJ.

1. ontrouw (niet trouw):

ontrouw
zijn woord ontrouw zijn
iem/iets ontrouw worden

2. ontrouw (overspelig):

ontrouw

3. ontrouw (oneerlijk):

ontrouw
ontrouw

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski