Traducciones de „krassem“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

kras·sen¹ <kraste, h. gekrast> [krɑsə(n)] V. intr.

1. krassen (schrapend geluid geven):

krassen

kratzen

2. krassen (rauw keelgeluid geven):

krassen

krächzen

het krassen van de kraaien

das Krächzen der Krähen

3. krassen:

krassen (schrappen maken)

kratzen

krassen (zonder geluid strepen maken)

kritzeln

met een potlood krassen

mit einem Bleistift kritzeln

wa·sem <wasem|s> [wasəm] SUST. m

wasem

Dampf m

wasem

Dunst m

krans <krans|en> [krɑns] SUST. m

1. krans (ring van bloemen, bladeren):

krans

Kranz m

2. krans (ring, kring):

krans ook astron., techn.

Kranz m

3. krans (groep bevriende personen):

krans

Kreis m

krans

Zirkel m

krats [krɑts]

voor een krats

zu einem Spottpreis

kraam <kramen> [kram] SUST. nt of m of f

kraam

Bude f

kraam (stand)

Stand m

dat komt hem in zijn kraam te pas fig.

das passt ihm in den Kram

de kraam opzetten/afbreken

den Stand aufschlagen/abbrechen

de hele kraam erbij neergooien

den ganzen Krempel hinschmeißen

kra·ken¹ <kraakte, h. gekraakt> [krakə(n)] V. intr.

1. kraken:

kraken (scherp geluid maken: botten, hout, schoenen, stem)

knarren

kraken (scherp geluid maken: hout, radio, telefoon)

knacken

kraken (scherp geluid maken: sneeuw, grind)

knirschen

kraken (scherp geluid maken: ijs(schotsen))

krachen

zijn gewrichten kraken

es knackt [o. kracht] in seinen Gliedern

in al zijn voegen kraken

in allen Fugen krachen

een krakende stem

eine krächzende [o. schnarrende] [o. knarrende] Stimme

het vriest dat het kraakt

es friert Stein und Bein

2. kraken scheik.:

kraken

(sich) spalten

kra·ter <krater|s> [kratər] SUST. m

krater

Krater m

kra·ker <kraker|s> [krakər] SUST. m

1. kraker (iem die een huis kraakt):

kraker

Hausbesetzer m

2. kraker:

kraker (inbreker)

Einbrecher m

kraker (in samenstellingen)

-knacker m

bal·sem <balsem|s> [bɑlsəm] SUST. m

balsem

Balsam m

kraai·en <kraaide, h. gekraaid> [krajə(n)] V. intr.

1. kraaien (hanen):

kraaien

krähen

voor het kraaien van de haan

vor Tagesanbruch

2. kraaien (kinderen):

kraaien

krähen

kraaien

quiek(s)en

oproer kraaien

zum Aufruhr hetzen

krab·bel <krabbel|s> [krɑbəl] SUST. f

1. krabbel (krab):

krabbel

Kratzer m

2. krabbel (onduidelijk schriftteken):

krabbel

Krakel m

krabbel

Kritzelei f

3. krabbel (vluchtige schets):

krabbel

(flüchtige) Skizze f

krabbel

Notiz f

krab·ben¹ <krabde, h. gekrabd> [krɑbə(n)] V. trans.

krabben

kratzen

zijn hoofd krabben

sich am Kopf kratzen

krab·ber <krabber|s> [krɑbər] SUST. m

krabber

Kratzer m

kra·keel <kra|kelen> [krakel] SUST. nt

1. krakeel (ruzie):

krakeel

Krakeel m

2. krakeel (onenigheid):

krakeel

Zänkerei f

kra·miek <kramiek|en> [kramik] SUST. m bel.

kramiek

Korinthenbrot nt