Traducciones de „expletief“ en el diccionario neerlandés » alemán

ex·plo·sief¹ <explo|sieven> [ɛksplozif] SUST. nt of m

1. explosief (ontplofbare stof):

explosief

Explosivstoff m

explosief

Sprengstoff m

2. explosief taalk.:

explosief

Explosiv(laut) m

explosief

Verschlusslaut m

ex·pres·sief <expressieve, expressiever, expressiefst> [ɛksprɛsif] ADJ.

expressief

expressiv form.

expressief

ausdrucksvoll

ex·plo·sie <explosie|s> [ɛksplozi] SUST. f

explosie

Explosion f

ex·pli·ciet <expliciete, explicieter, meest expliciet> [ɛksplisit] ADJ.

expliciet

explizit

ex·pres·brief <expres|brieven> [ɛksprɛzbrif] SUST. m

expresbrief

Eilbrief m

re·la·tief <relatieve, relatiever, relatiefst> [relatif] ADJ.

relatief

relativ

een relatieve bijzin taalk.

ein Relativsatz

relatief gezien

relativ

relatief gezien

verhältnismäßig

erup·tief [erʏptif] ADJ. ook fig.

eruptief

eruptiv

spor·tief <sportieve, sportiever, sportiefst> [spɔrtif] ADJ.

1. sportief:

sportief (sport)

sportlich

sportief (vlot)

schneidig

sportief (van auto, motor)

schnittig

een sportief evenement

eine Sportveranstaltung

een sportief evenement

ein sportliches Treffen

het sportief roeien

das Sportrudern

sportieve schoenen

Sportschuhe pl.

sportieve schoenen

sportliche Schuhe pl.

2. sportief (van sport houdend):

sportief

sportlich

een sportieve jongen

ein sportlicher Junge

3. sportief:

sportief (eerlijk, fair)

sportlich

sportief (fair)

fair

een sportieve speler

ein fairer Spieler

edu·ca·tief <educatieve, educatiever, educatiefst> [edykatif] ADJ.

educatief

erzieherisch

educatief

pädagogisch

het educatieve speelgoed

das Lernspielzeug

het educatief verlof

der Bildungsurlaub

ex·ploi·ta·tie <exploitatie|s> [ɛksplwata(t)si] SUST. f

1. exploitatie:

exploitatie (het exploiteren)

Betrieb m

exploitatie (van verkeers- of distributieorganisatie)

Betreibung f

exploitatie (van mijnen)

Ausbeutung f

exploitatie (van delfstoffen)

Förderung f

exploitatie (vaste delfstoffen)

Abbau m

iets in exploitatie brengen

etw wirtschaftlich nutzen

2. exploitatie (uitbuiting):

exploitatie

Ausbeutung f

ex·ploi·te·ren <exploiteerde, h. geëxploiteerd> [ɛksplwaterə(n)] V. trans.

1. exploiteren:

exploiteren (winstgevend maken)

wirtschaftlich nutzen

exploiteren (delfstoffen)

fördern

exploiteren (vaste delfstoffen)

abbauen

exploiteren (mijnen)

ausbeuten

exploiteren (winkel, organisatie, fabriek, verkeersnet)

betreiben

exploiteren (landbouwgrond)

bewirtschaften

2. exploiteren pey.:

exploiteren (uitbuiten)

ausbeuten

exploiteren (profiteren)

ausnutzen