neerlandés » alemán

echt1 [ɛxt] SUST. m geen pl.

echt2 <echte, echter, echtst> [ɛxt] ADJ.

1. echt (zuiver, onvervalst):

echt
echt gevoel
echte(s) Gefühl nt
echt goud
echte(s) Gold nt

2. echt (waar(achtig)):

echt
echt

3. echt (wettig):

echt
echt
een echt kind

echt3 [ɛxt] ADV.

1. echt (werkelijk):

echt
echt
echt coloq.
dat is echt iets voor hem
hij is nog echt een kind

2. echt (de genoemde hoedanigheid bezittend):

echt

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski