Traducciones de „plangemäß“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

plandeka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [plandeka] SUST. f coloq.

plandeka

Plane f

okryć coś plandeką

etw mit einer Plane bedecken

planacja <gen. ‑ji, sin pl. > [planatsja] SUST. f GEO.

planacja

Planierung f

planetka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [planetka] SUST. f SUST. f ASTRON

planetka

Planetoid m

planista <gen. ‑ty, pl. ‑iści> [plaɲista] SUST. m decl. jak f w lp

planista

Planer(in) m (f)

planista finansowy

Finansplaner m

I . planować <‑nuje; form. perf. za‑> [planovatɕ] V. trans.

1. planować (snuć plany):

planować urlop, wyjazd

planen

zaplanowane wydatki

Ausgaben planen

zaplanowane dziecko

Wunschkind nt

2. planować EKON (opracowywać plany finansowe):

planować

Finanzspläne ausarbeiten

planować budżet na przyszły rok

das Budget für das nächste Jahr planen

3. planować (opracowywać projekty):

planować budowlę, osiedle

planen

planować budowlę, osiedle

projektieren elev.

planować budowlę, osiedle

konzeptionieren

4. planować (ustalać czas):

planować dzień, pracę, zadania

[ein]planen

mam zaplanowany cały wtorek

ich habe den ganzen Dienstag eingeplant

5. planować solo imperf. TÉC. (obrabiać powierzchnię):

planować

planen

II . planować <‑nuje; form. perf. za‑> [planovatɕ] V. intr. solo imperf. NÁUT.

planować (opuszczać się w dół) (samolot)

im Gleitflug niedergehen

planimetr <gen. ‑u, pl. ‑y> [plaɲimetr] SUST. m METEO.

planimetr

Planimeter nt

mierzyć pole planimetrem

das Feld mit einem Planimeter messen

plantować <‑tuje; imperf. ‑tuj> [plantovatɕ] V. trans.

1. plantować (wyrównywać):

plantować

planieren

plantować powierzchnię

eine Fläche planieren

2. plantować AGR. (uprawiać):

plantować

anbauen

plantować ziemniaki

Kartoffeln anbauen

planetarny [planetarnɨ] ADJ. ASTRON

planetarny

planetarisch

układ [lub system] planetarny

Planetensystem nt

planet <gen. ‑u, pl. ‑y> [planet] SUST. m AGR.

planet

Einradhacke f

pielić ogródek planetem

den Garten mit einer Einradhacke jäten

planka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [planka] SUST. f NÁUT.

planka

Planke f