Traducciones de „ερημίτισσα“ en el diccionario griego » alemán

ερημοδικία [ɛrimɔðiˈcia] SUBST f DER.

ερημοδικία

Säumnisverfahren nt

προδότης [prɔˈðɔtis] SUBST m, προδότρια [prɔˈðɔtria], προδότισσα [prɔˈðɔtisa] SUBST f

προδότης

Verräter(in) m (f)

προδότης της χώρας

Landesverräter(in) m (f)

Αρμένιος [arˈmɛniɔs], Αρμένης [arˈmɛnis] SUBST m, Αρμένια [arˈmɛnia], Αρμένισσα [arˈmɛnisa] SUBST f

Αρμένιος

Armenier(in) m (f)

ένας Αρμένιος ποιητής

ein armenischer Dichter

προστάτρια [prɔsˈtatria], προστάτισσα [prɔsˈtatisa] SUBST f

προστάτρια

Beschützerin f

χαρτομάντισσα [xartɔˈmandisa] SUBST f

χαρτομάντισσα

Kartenlegerin f

ερημίτης (ερημίτισσα) [ɛriˈmitis, ɛriˈmitisa] SUBST m/f (f)

ερημίτης (ερημίτισσα)

Einsiedler(in) m (f)

ερημικ|ός <-ή, -ό> [ɛrimiˈkɔs] ADJ.

1. ερημικός (ασύχναστος από ανθρώπους):

ερημικός

verlassen

2. ερημικός (της ερήμου):

ερημικός

Wüsten-

ερημονήσι [ɛrimɔˈnisi] SUBST nt

ερημονήσι

einsame Insel f

ερημητήριο [ɛrimiˈtiriɔ] SUBST nt

ερημητήριο

Einsiedelei f

ερημοκλήσι [ɛrimɔˈklisi] SUBST nt

ερημοκλήσι

kleine Kapelle f auf dem Land

λιόντισσα [ˈʎɔndisa] SUBST f

λιόντισσα

Löwin f

αφέντης [aˈfɛndis] SUBST m, αφέντισσα, αφέντρα [aˈfɛndisa [ή aˈfɛndra] ] SUBST f

1. αφέντης (άρχοντας, εξουσιαστής):

αφέντης

Herr(in) m (f)

2. αφέντης (αφεντικό):

αφέντης

Chef(in) m (f)

αναβάτης [anaˈvatis] SUBST m, αναβάτρια [anaˈvatria], αναβάτισσα [anaˈvatisa] SUBST f

αναβάτης

Reiter(in) m (f)

αναβάτης

Jockey m

φαφούτ|ης <-ηδες> [faˈfutis] SUBST m, φαφούτα [faˈfuta], φαφούτισσα [faˈfutisa] SUBST f

είναι φαφούτης

er/sie ist zahnlos

συνεργάτης [sinɛrˈɣatis] SUBST m, συνεργάτρια [sinɛrˈɣatria], συνεργάτισσα [sinɛrˈɣatisa] SUBST m/f

συνεργάτης

Mitarbeiter(in) m (f)

σκηνοθέτης [scinɔˈθɛtis] SUBST m, σκηνοθέτρια [scinɔˈθɛtria], σκηνοθέτιδα [scinɔˈθɛtiða], σκηνοθέτισσα [scinɔˈθɛtisa] SUBST f

σκηνοθέτης

Regisseur(in) m (f)

ερημιά [ɛriˈmɲa] SUBST f

1. ερημιά (τόπος ακατοίκητος):

ερημιά

Einöde f

2. ερημιά (έρημος):

ερημιά

Wüste f

3. ερημιά (μοναξιά):

ερημιά

Einsamkeit f

έμπορος [ˈɛmbɔrɔs], έμπορας [ˈɛmbɔras] SUBST m, εμπόρισσα [ɛmˈbɔrisa] SUBST f

1. έμπορος:

έμπορος

Händler(in) m (f)

έμπορος

Kaufmann m

έμπορος

Kauffrau f

έμπορος αυτοκινήτων

Autohändler(in) m (f)

έμπορος δημητριακών

Getreidehändler(in) m (f)

εικονικός έμπορος

Scheinkaufmann m

έμπορος εισαγωγών

Einfuhrhändler(in) m (f)

έμπορος εισαγωγών-εξαγωγών

Außenhandelskaufmann m

έμπορος εισαγωγών-εξαγωγών

Außenhandelskauffrau f

ενδιάμεσος έμπορος

Zwischenhändler m

εξουσιοδοτημένος έμπορος

Vertragshändler m

έμπορος έργων τέχνης

Kunsthändler(in) m (f)

έμπορος λιανικού εμπορίου, έμπορος λιανικής πώλησης

Einzelhändler(in) m (f)

έμπορος ξυλείας

Holzhändler(in) m (f)

έμπορος πολύτιμων μετάλλων

Edelmetallhändler(in) m (f)

ένωση f εμπόρων

Händlerzusammenschluss m

2. έμπορος (ως ονομασία του επαγγέλματος):

έμπορος

Kaufmann m

έμπορος

Kauffrau f

οι έμποροι

die Kaufleute pl.