español » alemán

I . consonante [konsoˈnan̩te] ADJ.

1. consonante (que rima):

sich reimen mit +dat.

2. consonante (armonioso):

3. consonante MÚS.:

II . consonante [konsoˈnan̩te] SUST. f LING.

I . condonante [kon̩doˈnan̩te] ADJ.

II . condonante [kon̩doˈnan̩te] SUST. m

asonante [asoˈnan̩te] ADJ. LIT.

consonancia [konsoˈnaṇθja] SUST. f

1. consonancia (rima):

(End)reim m

2. consonancia (armonía):

in Einklang mit +dat.

3. consonancia MÚS.:

resonante [rresoˈnan̩te] ADJ.

1. resonante (que resuena):

disonante [disoˈnan̩te] ADJ.

consonantizar <z → c> [konsonan̩tiˈθar] V. trans. LING.

consonantismo [konsonan̩ˈtismo] SUST. m LING.

consonántico (-a) [konsoˈnan̩tiko, -a] ADJ. LING.

semiconsonante [semikonsoˈnan̩te] SUST. f LING.

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Página en Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina