Traducciones de „anschleifend“ en el diccionario alemán » polaco

ạnscheinend ADV.

anscheinend

widocznie

anscheinend

pozornie

Pla̱nschleifen <‑s, sin pl. > SUST. nt TÉC.

Planschleifen

szlifowanie nt czół [lub powierzchni czołowych] przedmiotu

ạn|schleichen V. v. refl. irr

sich [an jdn/etw] anschleichen (Tier)

skradać się [do kogoś/czegoś]

sich an das Wild anschleichen

podchodzić [form. perf. podejść] zwierzynę

I . ạnschließend ADJ. (folgend)

anschließend

następujący

anschließend

późniejszy

Essen mit anschließendem Tanz

posiłek m z następującymi po nim tańcami

II . ạnschließend ADV. (nachher)

anschließend

następnie

anschließend

w końcu

ạn|schleppen V. trans.

1. anschleppen (mühsam herbeibringen):

anschleppen

przyciągać [form. perf. przyciągnąć]

anschleppen

[przy]taszczyć

die Band muss zu jedem Konzert ihr gesamtes Equipment anschleppen

zespół m musi na każdy koncert taszczyć swój cały sprzęt

2. anschleppen fig coloq. (mitbringen):

anschleppen

przywlekać [form. perf. przywlec ]coloq.

wen hat dein Bruder denn schon wieder angeschleppt?

kogo znów przywlókł twój brat?

3. anschleppen AUTO.:

anschleppen

holować

I . e̱i̱n|schleifen V. trans. irr

1. einschleifen (einprägen):

einschleifen Verhaltensweisen

wpajać [form. perf. wpoić]

2. einschleifen TÉC.:

einschleifen

docierać [form. perf. dotrzeć]

Ventile einschleifen

docierać zawory

II . e̱i̱n|schleifen V. v. refl. irr (zur Gewohnheit werden)

einschleifen

utrwalać [form. perf. utrwalić] się

das hat sich mit der Zeit so eingeschliffen

to z czasem weszło w nawyk coloq.

schle̱i̱fen² <schleift, schliff, geschliffen> [ˈʃlaɪfən] V. trans.

1. schleifen (schärfen):

schleifen Messer, Schere

ostrzyć [form. perf. na‑]

2. schleifen (bearbeiten):

schleifen Edelstein, Glas

szlifować [form. perf. o‑]

etw glatt schleifen

gładzić [form. perf. wy‑]

geschliffene Dialoge fig

wygładzone dialogi mpl fig

3. schleifen (hart drillen):

schleifen

musztrować

Véase también: schleifen , geschliffen

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] V. trans.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [form. perf. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie coloq.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki coloq.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina coloq.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [form. perf. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] V. intr.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw dat.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch m obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren m ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen coloq.

odpuścić sobie coś coloq.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

I . geschlịffen [gə​ˈʃlɪfən] V. trans.

geschliffen pp von schleifen

II . geschlịffen [gə​ˈʃlɪfən] ADJ. (tadellos)

geschliffen Ausdrucksweise

nieskazitelny

geschliffen Ausdrucksweise

doskonały

geschliffene Reden

doskonałe [prze]mowy fpl