I. brum·men [ˈbrʊmən] V. intr.
1. brummen:
3. brummen coloq. (in Haft sein):
| ich | brumme |
|---|---|
| du | brummst |
| er/sie/es | brummt |
| wir | brummen |
| ihr | brummt |
| sie | brummen |
| ich | brummte |
|---|---|
| du | brummtest |
| er/sie/es | brummte |
| wir | brummten |
| ihr | brummtet |
| sie | brummten |
| ich | habe | gebrummt |
|---|---|---|
| du | hast | gebrummt |
| er/sie/es | hat | gebrummt |
| wir | haben | gebrummt |
| ihr | habt | gebrummt |
| sie | haben | gebrummt |
| ich | hatte | gebrummt |
|---|---|---|
| du | hattest | gebrummt |
| er/sie/es | hatte | gebrummt |
| wir | hatten | gebrummt |
| ihr | hattet | gebrummt |
| sie | hatten | gebrummt |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.