an|fal·len1 V. intr. irreg. +sein
2. anfallen FIN. (anlaufen):
3. anfallen (sich anhäufen):
| ich | falle | an |
|---|---|---|
| du | fällst | an |
| er/sie/es | fällt | an |
| wir | fallen | an |
| ihr | fallt | an |
| sie | fallen | an |
| ich | fiel | an |
|---|---|---|
| du | fielst | an |
| er/sie/es | fiel | an |
| wir | fielen | an |
| ihr | fielt | an |
| sie | fielen | an |
| ich | bin | angefallen |
|---|---|---|
| du | bist | angefallen |
| er/sie/es | ist | angefallen |
| wir | sind | angefallen |
| ihr | seid | angefallen |
| sie | sind | angefallen |
| ich | war | angefallen |
|---|---|---|
| du | warst | angefallen |
| er/sie/es | war | angefallen |
| wir | waren | angefallen |
| ihr | wart | angefallen |
| sie | waren | angefallen |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.