Has·te <-, -n> [ˈhastə] SUST. f fachspr (Teil eines Buchstabens)
- Haste
-
| ich | haste |
|---|---|
| du | hastest |
| er/sie/es | hastet |
| wir | hasten |
| ihr | hastet |
| sie | hasten |
| ich | hastete |
|---|---|
| du | hastetest |
| er/sie/es | hastete |
| wir | hasteten |
| ihr | hastetet |
| sie | hasteten |
| ich | bin | gehastet |
|---|---|---|
| du | bist | gehastet |
| er/sie/es | ist | gehastet |
| wir | sind | gehastet |
| ihr | seid | gehastet |
| sie | sind | gehastet |
| ich | war | gehastet |
|---|---|---|
| du | warst | gehastet |
| er/sie/es | war | gehastet |
| wir | waren | gehastet |
| ihr | wart | gehastet |
| sie | waren | gehastet |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.