Traductions de „pokłócić“ dans le dictionnaire polonais » français

pokłócić

pokłócić dk. od kłócić:

Voir aussi : kłócić

I . kłócić <s- [lub po-]> VERBE trans

kłócić kogoś z kimś

brouiller qn avec qn

II . kłócić VERBE pron

1. kłócić po- (sprzeczać się):

kłócić się

se quereller

2. kłócić (nie pasować):

kłócić

aller mal

kłócić się z czymś

jurer avec qc

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Małżonkowie pokłócili się wkrótce o swe role jako rodzice.

pl.wikipedia.org

Kiedyś pokłócił się z nim na tyle, że o mały włos nie odszedł z grupy.

pl.wikipedia.org

Później pokłócili się i każdy z nich odszedł w swoją stronę.

pl.wikipedia.org

W końcu lat dziewięćdziesiątych muzycy pokłócili się i formacja podzieliła się na dwie.

pl.wikipedia.org

Gdy na balu z okazji ukończenia szkoły miały takie same kapelusze, pokłóciły się.

pl.wikipedia.org

W trakcie uroczystości weselnych para pokłóciła się, przez co wieczór spędziła osobno.

pl.wikipedia.org