Traducciones de „przysł“ en el diccionario polaco » alemán

przybić <‑ije; imperf. ‑ij> [pʃɨbitɕ]

przybić form. perf. od przybijać

Véase también: przybijać

I . przybijać <‑ja; form. perf. przybić> [pʃɨbijatɕ] V. trans.

1. przybijać (przymocowywać):

przybijać gwóźdź

einschlagen

przybijać deskę

anschlagen

przybijać deskę

annageln

2. przybijać fig. (martwić):

przybijać

niederdrücken elev.

przybijać

bedrücken

3. przybijać (dobijać targu):

przybić interes

ein Geschäft zustande kommen lassen

przybijać piątkę coloq.

abklatschen

II . przybijać <‑ja; form. perf. przybić> [pʃɨbijatɕ] V. intr. (dopływać)

przybijać do portu/brzegu

im Hafen/am Ufer anlegen

przybój <gen. ‑boju, sin pl. > [pʃɨbuj] SUST. m NÁUT.

przybój

Brandung f

przybór <gen. ‑boru, sin pl. > [pʃɨbur] SUST. m

1. przybór elev. (wzrost poziomu wody):

przybór

[Wasser]anstieg m

przybór wody w Warcie

Anstieg des Wasserpegels in der Warthe

2. przybór fig. (powiększenie się liczby, stanu):

przybór

Anstieg m

przybyć [pʃɨbɨtɕ]

przybyć form. perf. od przybywać

Véase también: przybywać

przybywać <‑wa; form. perf. przybyć> [pʃɨbɨvatɕ] V. intr.

1. przybywać escr. (przyjeżdżać):

przybywać

ankommen

przybywać

eintreffen

2. przybywać (dołączać):

przybywa turystów

es kommen immer neue Touristen mpl an

przybywa dnia

der Tag m nimmt zu [o. wird länger]

przybyło im lat

sie sind älter geworden

przybyło mu parę kilogramów coloq.

er hat ein paar Kilo zugenommen

na Nowy Rok przybywa dnia na barani skok provb.

ab Neujahr werden die Tage länger

przydać [pʃɨdatɕ]

przydać form. perf. od przydawać

Véase también: przydawać

I . przydawać <‑daje; form. perf. przydać> [pʃɨdavatɕ] V. trans. elev.

przydawać komuś powagi/autorytetu

jdm Ernst/Autorität verleihen

II . przydawać <‑daje; form. perf. przydać> [pʃɨdavatɕ] V. v. refl. (być przydatnym)

przydawać się do czegoś

für etw nützlich sein

to się na nic nie przyda

das nützt nichts

przyjąć [pʃɨjoɲtɕ]

przyjąć form. perf. od przyjmować

Véase también: przyjmować

I . przyjmować <‑muje; form. perf. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] V. trans.

1. przyjmować < form. perf. po‑> (brać):

przyjmować nagrodę, pieniądze, prezent

annehmen

przyjąć lekarstwo

eine Arznei einnehmen

przyjmować pokarm

Nahrung einnehmen [o. zu sich dat. nehmen]

przyjąć nazwisko

einen Namen annehmen

przyjąć niemieckie obywatelstwo

die deutsche Staatsangehörigkeit annehmen

przyjąć pozę

eine Haltung einnehmen [o. annehmen]

przyjąć coś w zastaw

etw in Pfand nehmen

2. przyjmować < form. perf. po‑> (odbierać):

przyjmować dostawę, kondolencje, powinszowania

entgegennehmen

3. przyjmować (dawać schronienie):

przyjmować uchodźców, uciekinierów

aufnehmen

4. przyjmować (akceptować):

przyjmować propozycję, rezolucję, zaproszenie

annehmen

przyjąć książkę do druku

ein Buch in Druck nehmen

przyjąć czyjeś oświadczyny

jds Heiratsantrag annehmen

przyjąć wyzwanie

eine Herausforderung annehmen

przyjmować zapisy

[jdn] auf eine Liste aufnehmen

przyjmować coś do wiadomości

etw zur Kenntnis nehmen

5. przyjmować < form. perf. po‑> (włączać do grona):

przyjmować kandydata, pracownika, ucznia

aufnehmen

6. przyjmować < form. perf. po‑> (umożliwiać wizytę):

przyjmować gości, delegację, pacjentów

empfangen

7. przyjmować (uznać):

przyjąć hipotezę

eine Hypothese annehmen

przyjąć hipotezę

von einer Hypothese ausgehen

8. przyjmować (wchłaniać):

przyjmować farbę

annehmen

locuciones, giros idiomáticos:

przyjąć kogoś z otwartymi rękoma

jdn mit offenen Armen empfangen [o. aufnehmen]

II . przyjmować <‑muje; form. perf. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] V. intr. (zakładać)

przyjmować, że...

annehmen, dass ...

III . przyjmować <‑muje; form. perf. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] V. v. refl.

1. przyjmować < form. perf. po‑>:

przyjmować (zakorzeniać się) (kwiaty, sadzonki)

Wurzeln schlagen

2. przyjmować:

przyjmować (znajdować uznanie) (moda, zwyczaj)

sich acus. verbreiten

3. przyjmować < form. perf. po‑>:

przyjmować (zrastać się) (przeszczep)

verwachsen

przyjść [pʃɨjɕtɕ]

przyjść form. perf. od przychodzić

Véase también: przychodzić

I . przychodzić <‑dzi; form. perf. przyjść> [pʃɨxodʑitɕ] V. intr.

1. przychodzić:

przychodzić (przybywać) (goście)

[an]kommen

przychodzić (przybywać) (goście)

eintreffen

przyjść do kogoś

zu jdm kommen

przyjść z wizytą

zu Besuch kommen

pies z kulawą nogą nie przyszedł

kein Schwanz m [o. Schwein nt ] ist gekommen coloq.

przyjść do kogoś z czymś

sich acus. an jdn mit etw wenden

przyjść do kogoś z pustymi rękami

mit leeren Händen zu jdm kommen

przyjść do siebie

zu sich kommen

przyjść do zdrowia

gesund werden

przyjść komuś z pomocą

jdm zu Hilfe kommen

przyjść na gotowe

sich acus. ins gemachte Bett legen

przyjść na świat

auf die Welt kommen

przyszła na kogoś zła godzina

für jdn sind schlechte Zeiten fpl angebrochen

kto późno przychodzi, ten sam sobie szkodzi provb.

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben nt

kto późno przychodzi, ten sam sobie szkodzi provb.

wer nicht kommt zur rechten Zeit, der muss essen, was übrig bleibt

nie przyszła góra do Mahometa, przyszedł Mahomet do góry provb.

wenn der Berg m nicht zum Propheten kommt, muss der Prophet m wohl zum Berge kommen

przyjdzie koza do woza provb.

du wirst noch meine Hilfe brauchen [o. kommst noch angekrochen] !

2. przychodzić:

przychodzić (nadchodzić) (list, przesyłka)

[an]kommen

przychodzić (wieści)

eintreffen

3. przychodzić:

przychodzić (nadciągać) (fala, wichura)

[auf]kommen

przychodzić (nadciągać) (fala, wichura)

aufziehen

4. przychodzić:

przychodzić (nastawać) (pora, wiosna, moda)

kommen

jak przyjdzie co do czego, to...

im Falle [o. gesetzt den Fall] , dass ...

na stare lata przyszło mu żyć w samotności

im hohen Alter musste er in Einsamkeit leben

przyjdzie komuś coś zrobić

jd wird etw machen müssen

przyjdzie na psa mróz provb.

für jdn werden noch schlechte Zeiten anbrechen

przyszła kryska na Matyska provb.

dran glauben müssen coloq.

5. przychodzić:

przychodzić (nasuwać się) (ochota, pomysł, refleksja)

einfallen

przyszła mi ochota na lody

ich bekam Lust auf Eis f

coś mi przyszło do głowy

es fiel mir etw ein

coś mi przyszło do głowy

es kam mir etw in den Sinn

coś nie przyszło komuś na myśl

jd hat nicht im Traum an etw acus. gedacht

mówić, co komuś na myśl przyjdzie

sagen, was einem gerade durch den Kopf schießt

nic mi nie przychodzi do głowy

es fällt mir nichts ein

6. przychodzić (być osiąganym):

coś przychodzi komuś łatwo/z trudem

etw fällt jdm leicht/schwer

nauka przychodziła mi ciężko

das Lernen nt ist mir schwer gefallen

nic mi z tego nie przyjdzie, że...

es nützt mir nichts, dass ...

co ci z tego przyjdzie?

was hast du davon?

co ci z tego przyjdzie?

was nützt dir das?

II . przychodzić <‑dzi; form. perf. przyjść> [pʃɨxodʑitɕ] V. impers.

jeszcze mi przyjdzie za to zapłacić

ich werde noch dafür büssen müssen

w końcu przyszło do tego, że...

schließlich ist es so weit gekommen, dass ...

locuciones, giros idiomáticos:

łatwo przyszło, łatwo poszło provb.

wie gewonnen, so zerronnen

przykop <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨkop] SUST. m

1. przykop gen. pl:

przykop HIST., MILIT.

Laufgraben m

2. przykop przest (rów):

przykop

Laufgraben m

przykro [pʃɨkro] ADV.

przykro mi

es tut mir Leid

jest mi przykro, że...

es tut mir Leid, dass ...

przykro mi to słyszeć

es tut mir Leid das zu hören

zrobiło mu się przykro

er wurde traurig

wygląda, że [aż] przykro patrzeć

es tut weh, wenn man ihn sieht

przykry [pʃɨkrɨ] ADJ.

przykry doznanie, uczucie, zapach

unangenehm

przykry charakter

unausstehlich

przykry charakter

schwierig

przykuć [pʃɨkutɕ]

przykuć form. perf. od przykuwać

Véase también: przykuwać

I . przykuwać <‑wa; form. perf. przykuć> [pʃɨkuvatɕ] V. trans.

1. przykuwać (przymocowywać):

przykuwać kogoś do czegoś

jdn an etw acus. anschmieden

2. przykuwać fig. (pozbawiać swobody):

przykuwać

fesseln

3. przykuwać fig. (absorbować):

przykuwać czyjąś uwagę

jds Aufmerksamkeit fesseln

przykuwać czyjś wzrok [lub czyjeś spojrzenie]

jds Blick fesseln

II . przykuwać <‑wa; form. perf. przykuć> [pʃɨkuvatɕ] V. v. refl. (przymocować się)

przykuwać

sich acus. anketten

przykuć się na znak protestu

sich aus Protest anketten

przylać¹ [pʃɨlatɕ]

przylać form. perf. od przylewać

Véase también: przylewać

przylewać <‑wa; form. perf. przylać> [pʃɨlevatɕ] V. intr. coloq. (dolać)

przylewać

nachgießen

przylej mi jeszcze herbaty

gieß mir noch Tee nach

przylga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [pʃɨlga] SUST. f

1. przylga gen. pl BOT.:

przylga

Haftorgan nt

2. przylga ARQUIT.:

przylga

Falz m

3. przylga gen. pl ZOOL.:

przylga

Haftorgan nt

przylot <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨlot] SUST. m

przylot

Ankunft f

przymus <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨmus] SUST. m

1. przymus (nacisk):

przymus

Zwang m

robić coś pod przymusem

etw unter Zwang tun

robić coś pod przymusem

zu etw gezwungen werden

2. przymus DER.:

przymus fizyczny

körperlicher Zwang m

przymus psychiczny

psychischer Zwang

przymus administracyjny

Zwangsmittel ntpl

przymus wpisu do rejestru

Registerzwang m

wolny od przymusu adwokackiego

nicht dem Anwaltszwang unterliegend

przypis <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨpis] SUST. m

przypis TIPOGR. (na dole strony)

Fußnote f

przypis (na końcu tekstu)

Kommentar m

przypisy do czegoś

Anmerkungen fpl [o. Erläuterungen fpl ] zu etw

przypon <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨpon] SUST. m (część wędki)

przypon

Angelschnur f

przytup <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨtup] SUST. m (tupnięcie w tańcu)

przytup

Aufstampfen nt

przytyć <‑yje; imperf. ‑yj> [pʃɨtɨtɕ] V. intr. form. perf.

przytyć

zunehmen

przytyć

dick[er] werden

przytyk <gen. ‑u, pl. ‑i> [pʃɨtɨk] SUST. m elev.

przytyk

Seitenhieb m

przytyk

Stichelei f pey. coloq.

robić komuś przytyki

jdm einen Seitenhieb versetzen