Traducciones de „bandolet“ en el diccionario polaco » alemán

bandolet <gen. ‑u, pl. ‑y> [bandolet] SUST. m HIST.

bandolet

Waffengürtel m aus Leder

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Niekiedy do bandolierów mocowano również broń palną (zob. bandolet).

pl.wikipedia.org

Uzbrojeni byli w szable, łuki refleksyjne, broń palną (pistolety, bandolety, rusznice), a niekiedy czekany oraz broń drzewcową.

pl.wikipedia.org

Bandolet (także: bandolier) – staropolskie potoczne określenie lekkiej broni palnej wyposażonej w antabę do zawieszania na haku skórzanego pasa (bandoliera).

pl.wikipedia.org

Uzbrojenie huzarów stanowiła szabla – do walki zawieszana na temblaku, krótki karabinek kawaleryjski (bandolet) noszony po prawej stronie na bandolierze oraz para skałkowych pistoletów w olstrach.

pl.wikipedia.org

Uzbrojona była w arkebuzy lub nieco krótsze bandolety oraz po dwa pistolety i po jednym rapierze na osobę.

pl.wikipedia.org

Zamiennie z łukami czasami używano pistoletów, rusznic, arkebuzów lub bandoletów.

pl.wikipedia.org

Koniecpolski zgodził się, by rajtarzy zachowali broń osobistą (rapiery, pistolety i bandolety).

pl.wikipedia.org