socia <ae> f
1.
sociō <sociāre> (socius)
1.
-
- verbinden, vereinigen [ natam alci verheiraten mit; alqm urbe, domo aufnehmen in; verba chordis den Saiten zugesellen; vim rerum cum dicendi exercitatione ]
I. socius <a, um> (sequor) ADJ
1.
-
- gemeinsam, gemeinschaftlich, verbunden [ consilia; urbs Schwesterstadt; ignes Hochzeitsfackel; linguae ]
2. POL
II. socius <ī> (sequor) SUBST m
1.
2.
3.
4. im Pl
6. mlt.
socer, socerus (Plaut.) <socerī [o. (synk.) socrī] > m
I. sum <esse, fuī> VERB selbstständig (verbum substantivum)
1.
2.
- sum konkr. u. übtr
- [in agro; in castris; in servitute; in vinculis; Romae; ruri; in Sicilia; apud exercitum; ante oculos stehen; in aere alieno in Schulden stecken; in invidia verhasst sein; in dubio zweifelhaft sein; in armis unter Waffen stehen; in periculo schweben; in honore stehen; in amore alci m. jdm in Liebe verbunden sein]
3.
5. m. Modaladverbien
6.
7.
8.
II. sum <esse, fuī> VERB Kopula (verbum copulativum)
2. (m. Gen. poss. o. Poss. Pron.)
3.
4. (m. Gen. des Gerundivs)
5. (m. Gen. o. Abl. qual.)
6. m. Gen o. Abl pretii
7. m. Dat des Zwecks o. der Wirkung
III. sum <esse, fuī> AUX (verbum auxiliare)
1. in Verbindung m. P. P. P. zur Bildung v. perf, Plusquamperf. u. Fut exactum Pass.
| sociō |
|---|
| sociās |
| sociat |
| sociāmus |
| sociātis |
| sociant |
| sociem |
|---|
| sociēs |
| societ |
| sociēmus |
| sociētis |
| socient |
| sociābam |
|---|
| sociābās |
| sociābat |
| sociābāmus |
| sociābātis |
| sociābant |
| sociārem |
|---|
| sociārēs |
| sociāret |
| sociārēmus |
| sociārētis |
| sociārent |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.